Pagina's

zondag 19 april 2020

empowerment - fietscauserie

Alweer enige maanden geleden organiseerde Fietsersbond Brussel-Zuid op 14/5/19 een fietscauserie in De Markten over empowerment : aan kracht en zelfwaarde winnen door te fietsen.  Via het label empowerment in de zijbalk vind je nog meer info over deze boeiende avond.

Eindelijk is er een videoverslag van deze causerie (met dank aan corona).

Veel kijkplezier en met dank aan Ammen voor de opname en montage van de film.

https://youtu.be/1f4ezO9rYig



vrijdag 10 april 2020

hoe corona onze mobiliteit reset

hoe corona onze mobiliteit reset

Een standpunt van Mobiel 21 
zie https://www.mobiel21.be/blog/hoe-corona-onze-mobiliteit-reset?


Wat jarenlange discussies, studies vol aanbevelingen, verkeerstellingen en beleidswerk niet hebben kunnen veranderen, heeft een virus in een paar weken klaargespeeld. We laten met zijn allen de auto massaal aan de kant staan en herontdekken het plezier en de voordelen van fietsen en stappen. Biedt de pandemie hier een eenmalige kans voor een harde reset van onze mobiliteit en een faire herverdeling van de openbare ruimte? 

Door de afwezigheid van auto’s, valt pas op hoeveel plaats ze zich hebben toegeëi­gend en hoe weinig plek er door­gaans overbli­jft voor de andere wegge­bruik­ers. Als er ooit een tijd was voor ste­den en gemeen­ten om hun open­bare ruimte slim te herverde­len, dan is die nu. Nu, op een moment dat mensen meer dan ooit zoeken naar manieren om in beweg­ing te bli­jven. Nu, op een moment dat hun auto’s noodged­won­gen gepar­keerd bli­jven staan. Nu, want een hele­boel mensen die dat voor­di­en amper deden (her)ontdekken stap­pen en trap­pen. Het belang van deze men­tal­iteitswi­jzig­ing valt nauwelijks te over­schat­ten. Maar diezelfde mensen ondervin­den nu ook aan den lijve dat de beschik­bare beweg­ingsruimte voor zachte wegge­bruik­ers niet ruim beme­ten is. De vraag is dus hoeveel van onze nieuwe gewoontes we zullen en willen behouden als deze rare tij­den voor­bij zijn. 

In of uit uw kot? 
Wie in coro­nati­j­den al eens buiten zijn kot is gekomen — voor een noodza­ke­lijke ver­plaats­ing, of voor gewoon een hap frisse lucht — kan het bea­men: de parken lopen voller dan ooit, de fietss­nel­we­gen wor­den over­spoeld en mensen wrin­gen zich langs elka­ar op de stoepen. Probeer dan maar eens die 1,5 meter ​‘social dis­tance’ te houden. Boven­di­en manen gezond­hei­dsspe­cial­is­ten over­he­den aan om hun burg­ers in beweg­ing te houden zow­el voor hun psy­chis­che als fysieke gezond­heid. Dan is het nu het moment om maa­trege­len te nemen die ons helpen deze cri­sis te over­leven onder andere door ruimte op de weg te creëren voor zachte wegge­bruik­ers. En meer plaats voor fiet­sers en voet­gangers betekent automa­tisch min­der voor auto’s. 

Extra maa­trege­len voor fiet­sers en voet­gangers
Ver­schil­lende ste­den in heel de wereld voer­den al nieuwe regelin­gen in om zachte wegge­bruik­ers te helpen. Toch ziet ver­keer­sex­pert Dirk Lauw­ers dat Bel­gië trager reageert als het gaat om ruimte­herverdel­ing of aan­passen van priv­i­leges voor autover­keer. Vooral Brus­sel reageerde door onder andere de afstelling van de ver­keer­slicht­en aan te passen op hon­derd plaat­sen om het voor fiet­sers en voet­gangers veiliger en gemakke­lijk­er te mak­en. Zo zullen de ver­keer­slicht­en sneller wis­se­len van kleur. Voet­gangers en fiet­sers moeten ook niet langer een knop induwen om groen te kri­j­gen. Ook enkele wegen door parken zijn nu ver­bo­den voor auto’s en lat­en enkel nog fiet­sers en voet­gangers toe. In Antwer­pen bli­jft het stil, al opperen mobiliteitsspe­cial­is­ten er dat het mogelijk moet zijn om de Waasland­tun­nel open te stellen voor fiet­sers en een rij­vak van de Mechelses­teen­weg in te richt­en als fietsstrook. En voor wie deze oplossin­gen als utopie afdoet, moet maar eens kijken naar Ams­ter­dam waar de tun­nel onder het IJ voor fiet­sers werd opengesteld tij­dens een stak­ing van het open­baar ver­vo­er. Het toont aan dat ste­den zoeken naar manieren om ons, cri­sis of geen cri­sis, in beweg­ing te houden. 

In Berli­jn loopt een proef­pro­ject waar rij­vakken voor auto’s wor­den omge­toverd tot fietspad en plaats­mak­en voor grotere opstel­vakken. Zo kan iedereen een veilige afs­tand houden. Als de maa­trege­len werken, wor­den ze uit­ge­breid naar andere wijken. 

Bogo­ta voegt 75 km fietspad toe om over­bevolk­te fietspaden tegen te gaan en zo ook de ver­sprei­d­ing van het virus. New York installeert fietspaden in Man­hat­tan en Brook­lyn. En Mex­i­co plant een vervier­voudig­ing van zijn fietsnetwerk. 

Van tijdelijk naar per­ma­nent?
Veel van deze maa­trege­len zijn natu­urlijk tijdelijk, waar­door ze even snel weer kun­nen wor­den afgeschaft als de pan­demie voor­bij is. Maar dat zou wel eens een grote ver­giss­ing kun­nen zijn. De coro­n­a­pan­demie heeft sowieso al een grote veran­der­ing teweegge­bracht in onze per­soon­lijke gewoon­ten rond werken en sociale inter­ac­tie. In dat opzicht is deze cri­sis ook een grote kans om rad­i­caal anders naar mobiliteits- en stad­splan­ning te kijken. 

‘Hoe lastig de Coro­na-maa­trege­len soms zijn, ze red­den wel lev­ens. En niet alleen door het aan­tal besmet­tin­gen terug te drin­gen. Een fijn ​‘neven­ef­fect’ van #Bli­jfin­uwkot is het gekelderde aan­tal (zware) ver­keer­songevallen. Het zegt ook genoeg over de heersende ver­keersvei­ligheid wan­neer mensen pas de weg op dur­ven met hun fiets of te voet, wan­neer er amper nog auto’s ron­dri­j­den. In een leefomgev­ing waar auto’s de wet niet dicteren is het gewoon veel moeil­ijk­er om een ern­stig ongeval te kri­j­gen. Da’s de kei­harde log­i­ca die bepaalt dat spoed­di­en­sten van­daag amper nog zware ver­keerss­lachtof­fers zien. Gelukkig maar, zo kun­nen die helden hun aan­dacht richt­en op het red­den van andere levens. 

En wat te denken van de voorde­len voor de luchtk­waliteit? Natu­urlijk beïn­vloedt niet enkel het ver­keer die kwaliteit, maar 50% min­der ron­dri­j­dende ver­brand­ingsmo­toren, dat helpt wel. De Vlaamse Milieu­Maatschap­pij stelt dat de coro­na­maa­trege­len onte­gen­spreke­lijk een impact hebben op de luchtk­waliteit. En ze con­cludeert: ​“Willen we in de toekomst die ver­be­ter­ing bestendi­gen, dan moeten we ook na het beëindi­gen van de maa­trege­len struc­tureel meer kiezen voor thuis- en telew­erken en een duurza­mere mobiliteitsmix.” En wie denkt dat de kans om coro­na te over­leven en luchtk­waliteit niets met elka­ar te mak­en hebben, heeft het mis. Onder­zoek van de Europese Alliantie voor Volks­ge­zond­heid (EPHA) heeft uit­gewezen dat het coro­n­avirus een grot­er risi­co vormt voor mensen die in ste­den met veel luchtvervuil­ing wonen. Dus de coro­na­maa­trege­len die iedereen zoveel mogelijk thuis moeten houden, red­den ook lev­ens door de schadelijke uit­stoot van wegver­keer terug te dringen. 

Veran­der­ing vraagt moed (en een beet­je druk op de ketel)
Ver­schil­lende ste­den en gemeen­ten maak­ten al werk van autoluwe strat­en, of had­den plan­nen in die richt­ing. Plaats weg­ne­men van auto’s, naast en op de weg, wordt bij­na alti­jd als con­tro­ver­sieel gezien. Belei­ds­mak­ers ver­bran­den er hun vingers liev­er niet aan uit schrik om de ste­un van hun achter­ban te ver­liezen. Maar daar­bij negeren ze de grauwe realiteit achter de cijfers van ver­keers­do­den, economis­che schade door files, luchtvervuil­ing enzovoort. Anderz­i­jds zijn de over­bevolk­te parken, stoepen en fietspaden een zoveel­ste bewi­js dat we in ons land een schri­j­nend gebrek hebben aan net dát: ruimte, in de vorm van groen, wan­del­paden, fietspaden enz. Het valt te verwacht­en dat iedereen die daar nu gebruik van maakt én ervan geni­et dat beseft en onthoudt als iets waar ze hun belei­ds­mak­ers op zullen afrekenen. 

De wereld na coro­na zal waarschi­jn­lijk nooit meer dezelfde zijn. De focus zal in de eerste plaats op economisch her­s­tel liggen. Maar terugk­eren naar busi­ness as usu­al na deze gezond­hei­d­scri­sis kun­nen we ons eigen­lijk niet meer per­mit­teren. We zouden gewoon weer in de vol­gende sukke­len: een mobiliteitscri­sis en een gezond­hei­d­scri­sis die mensen naast ​‘social’ ook ​‘emo­tion­al’ afs­tandelijk maakt. En dat is op ter­mi­jn min­stens even nefast en dodelijk als deze vervloek­te coronacrisis. 

Er liggen dus ook enorm veel kansen en uitdagin­gen om het sociale weef­sel te her­stellen én in één adem door te ver­beteren. Bij Mobiel 21 ken­nen we de posi­tieve effecten van eerlijk verdeelde pub­lieke ruimte en slimme mobiliteit. En we zijn vast­ber­aden om daar na deze cri­sis nog extra nadruk op te leggen. Het klinkt miss­chien raar, maar deze cri­sis biedt ook kansen voor duurzame gedragsveran­der­ing. Wie, net als wij, vast van plan is om die te gri­jpen, laat het ons zek­er weten. Dan zor­gen we er samen voor dat heel de samen­lev­ing erbij wint. 


Mobiel 21 inspireert en activeert mensen om slim om te gaan met verplaatsingen. Als onafhankelijk centrum ontwikkelen en verspreiden we ook kennis die organisaties en beleidsmakers helpt om werk te maken van duurzame gedragsverandering.