Fietsdiefstal verergert dag na dag en er is geen coherent beleid. Iedereen kletst erover, maar een coherent beleid omvat verschillende beleidsdomeinen én niveaus. Om fietsdiefstal te doen dalen, moet het Brussels Gewest een geïntegreerd plan maken én doorvoeren over deze beleidsdomeinen heen. Londen heeft zo’n plan en het draait rond vijf speerpunten : evaluatie, handhaving, infrastructuur, sensibilisering, infrastructuur, betrokkenheid. Aan het woord is Liesbeth Driesen van Cyclo. Ze opende de debatavond met een paar frisse ideeën. Hieronder een poging tot reconstructie
Op het vlak van sensibilisering en betrokkenheid werden hier en daar al maatregelen genomen. Maar op het vlak van handhaving, infrastructuur en evaluatie gebeurt er zo goed als niets. Fietsdiefstal moet worden onderzocht en vervolgd, er moeten meer beveiligde fietsenstallingen komen en fietsdiefstal moet worden gemeten en geëvalueerd. Op de foto Liesbeth Driesen in gesprek met onze onvolprezen huismoderator Stefaan Meerbergen (foto Ruth).
1) Mensen geven hun fietsdiefstal vaak niet aan en niemand weet waar het precies over gaat.
Waarom doen mensen dat niet ? Omdat ze niet geloven dat er iets aan wordt gedaan, of gedaan kan worden. De politie wuift het probleem weg, denken ze. Gevolg : het probleem bestaat niet voor de overheden. Het wordt een vicieuze cirkel.
Oplossing : evaluatie ! Analyseer fietsdiefstal aan de hand van de aangiftes ; controleer op niet aangegeven diefstallen ; identificeer zwarte punten en filières ; bestudeer de diefstallen (waarom, waar, door wie). Mensen moeten door politie, verenigingen, overheden aangezet worden om hun fietsdiefstal aan te geven. Ook niet-EU burgers moeten kunnen aangeven. Maak het hen gemakkelijk om aangifte te doen (bv. online voor alle inwoners van Brussel, en niet enkel voor inwoners met een Belgische digitale identiteitskaart)
2) Fietsdiefstal is een marginaal crimineel feit en wordt niet vervolgd.
De zes politiezones geven geen voorrang aan opvolging, vervolging en vermindering van fietsdiefstal. Ze staan er bij wijze van spreken (en soms letterlijk) op te kijken, in plaats van fietsdieven op heterdaad te betrappen en bendes op te rollen. De openbaar aanklager (het parket) maakt geen werk van fietsdiefstallen en er is geen identificatiesysteem voor gestolen en achtergelaten fietsen.
Oplossing : handhaving ! Zet een Task Force binnen de politie over de zones heen op en laat een paar politiemensen zich met niets anders bezig houden dan fietsdiefstal. Zij kunnen bendes opsporen en systematische diefstal in kaart brengen. Ten tweede moet de wetgeving moet veranderen. Op dit moment is een koper die te goeder trouw een gestolen fiets op een markt, rommelmarkt of ebay koopt, niet in fout. Een fiets moet behandeld worden als een auto, met papieren en een uniek serienummer, met regels voor doorverkoop. De verkoper is in fout indien hij een gestolen fiets verkoopt, zelfs als hij die elders heeft gekocht. Zorg ervoor dat de openbaar aanklager (procureur) de overblijvende rechtszaken efficiënt behandelt.
Zet een centraal depot op voor alle gestolen en achtergelaten fietsen met een online (foto)databank om fietsen te identificeren. En nog een persoonlijk voorstel : een GAS-boete voor mensen die op heterdaad worden betrapt. Nu gebeurt daar niets mee.
3) Als ik mijn fiets op straat zet, wordt hij gestolen, zeker als het een vouwfiets is.
De verhalen op de CYCLO-blog byebyebicycle zijn eindeloos. het Zuidstation is duidelijk een zwarte vlek. Zijn er fietsenparkings met toegangscontrole en sociale controle ? In Brussel zijn er een paar bedrijven (Dexia, St-Jan,...), fietspunt Noord en Centraal, de ULB. In Brussel Stad, St-Gillis, Molenbeek, Evere, Schaarbeek zijn er maar enkele fietstrommels.
Oplossing : infrastructuur ! Fietsenparkings met toegangscontrole en/of sociale controle op drukke mobiliteitspunten zoals bijvoorbeeld winkelcentra en treinstations (zie Nederland). Fietstrommels voor mensen uit de buurt. Er bestaat een fietsvademecum voor fietsenparking. Pas het dus ook toe !
4) Mijn fiets werd gestolen, en dat is frustrerend want hij was duur.
Dus ik investeer niet meer in een goede fiets, en ik koop zelf een goedkope gestolen fiets (of ik laat het fietsen helemaal). Fietsdiefstal is slecht voor de markt, voor de kwaliteit, voor de waarde van een fiets.
Oplossing : betrokkenheid ! Betrek fietsers, fietswinkels, fietsreparateurs bij het beleid. Laat ze zich engageren, zodat er zoiets als burgerfietszin ontstaat en mensen bereid zijn om te reageren. Organiseer de tweedehandsmarkt met labels en een charter en veel communicatie, zodat koper én verkoper gesensibiliseerd worden. En vergeet ebay ook niet.
5) Mensen sluiten hun fiets verkeerd of met het verkeerde slot.
Mensen sluiten hun fiets nog steeds slecht af (slecht slot, enkel een wiel vastgemaakt, slechte support). Graveringen zijn voorbijgestreefd en een dysfunctionele preventiewijze. Bovendien zet het de mensen op het verkeerde been. Via een gravering kan je ENKEL je fiets terugvinden, als hij door de dief wordt achtergelaten (in Bxl eerder niet het geval) en als de politie hem vindt (zie task force).
Oplossing : sensibilisering ! Zet slachtoffers aan om fietsdiefstal aan te geven bij de politie. Blijf fietsers informeren over hoe je een fiets op de juiste manier sluit. Blijf fietsen graveren voor fietsen zonder permanente ID
Stel je voor dat CyCLO in haar ateliers de gravering maar hoeft in te geven om te weten of de fiets gesignaleerd staat als gestolen, en als de wetgeving in die richting is veranderd, dan is de gravering het sluitstuk van een anti-fietsdiefstalpolitiek.
ALS fietsen worden behandeld zoals auto’s, dan heeft een uniek graveernummer dat eigen is aan de fiets en niet aan de eigenaar, zin. Er zijn dan ook papieren en verplichtingen bij. Zolang dat unieke serienummer er niet is, kan je via het rijksregisternummer + een digitaal paspoort + een centrale database die toegankelijk is voor herstellers, winkels, politie, andere diensten, ongeveer hetzelfde bereiken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten